|
Ta strona korzysta z plików cookies, zgodnie z Polityką Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na działanie plików cookies, w zakresie zgodnym z bieżącymi ustawieniami Twojej przeglądarki internetowej. Kliknij przycisk "Polityka cookies" aby zapoznać się z jej treścią lub przycisk "Zamknij" aby ta informacja nie pojawiała się więcej.
|
|
Remiónk (Matricaria L.) i (Chamomilla). Jinszé pòzwë: remión, pôchnica
Remiónk corôz rzadzé spòtikómë na pòlach dze rosce zbòżé abò òkòpòwé roscënë – przódë béł tam szerok rozpòwszechniony, równak pesticydë stosowóné w rolnictwie ë kòszenié mają gò wëtãpioné. Dobrze rosce na glënach ë piôskach, swiéżo ùprôwiónëch zemiach, żiznëch, przepùszczalnëch, z piôskã. Je jednoroczną roscëną, kwitnie òd maja do lëpińca jakno biôłé kwiôtczi z żôłtim benã – czej më gò pòdzelimë na pół, ùkôże nama charakteristiczną pùstą przestrzéń. Remiónk mô swòjistą, dobrze nama znóną np. z kòsmetików wònią, jakô gò wëapartniwô òd drëdżich baro wizualno szlachùjącëch kwiôtków.
Remiónk działô na krãpë ë ùspòkòjiwno, mòczopãdno ë kąsk napòtno. Nôpar z remiónkù lékarzi pòbòléwanié żôłądka, zapalné stanë pòkarmòwégò przewòdu, łagòdzy òbjawë nerwicë żôłądka ë flaków. Zapòbiégô lokòmòcyjny chòrobie. Pòdóny dzecóm ùłatwiô ùspiwanié. Remiónkòwé òléjczi, ekstraktë z remiónkù są skłôdnikã wiele zélnëch naléwk ë likrów. Remiónkòwé ekstraktë są w niejednëch kòsmetikach do dbaniégò ò skórã z priszczama, ùczulenim, pòdrażniony ë zmãczony miazdrë.
Lëdowô medicyna: Abë pòzbëc sã piegów, to ségnie wësmarowac sã na noc kóńsczim abò krowim mlékã z remiónkòwą arbatą (M. Kwaśkiewicz). Lewatiwa – w przipôdkù ùsuwaniégò cëzożiwców stosowelë wòdã z wëwarã z remiónkù (M. Radomski). Na wrzodë robią òkładë z remiónkòwégò nôparu (A. Fiszer).
Niejedné zela mają lékarsczé włôscëwòscë […] Òsoblëwie skùteczné są zela zebróné w dzéń Swiãtégò Jana, na przëmiór remiónk (F. Lorentz). Niejednym roscënóm dôwają Kaszëbi cëdowné włôscëwòscë, òsoblëwie czej są pòswiãconé na Matczi Bòsczi Zélny. Midze jinyma noszą do kòscoła remiónk (A. Fiszer za I. Gulgowskim). Rozmajité gatënczi Matricaria swiãcy sã téż westrzód jinëch zelów na Zélną (A. Fiszer). Remiónkù ni mòżna zbiérac w piątk, jakò pechòwi dzéń, temù, że zbiéróny w tim dniu tracy léczniczé włascëwòscë (A. Fiszer).
Projekt zrealizowany został ze środków Narodowego Centrum Kultury w programie EtnoPolska 2024.
Kaszubski ogród to cykl wydarzeń poświęcony roślinom i tematom zielarskim na Kaszubach. W ramach tego projektu powstała baza roślin charakterystycznych dla regionu Kaszubskiego.
